naglowek - Rejon Piz Badile

Możliwości wspinaczkowe

widok Piz Badile

Dolina Bondasca jest rajem wspinaczkowym dla łojantów lubiących wspinanie po średnich i długich drogach o charakterze skalnym. Znajdziemy tu drogi dla ludzi, którzy pierwszy raz są w górach wyższych niż Tatry (vide autor) oraz dla wspinaczy doświadczonych o zacięciu sportowym.

Najciekawsze drogi znajdują się na północnej ścianie Piz Badile (patrz fot.). Jest to wspaniała płytowa, całkowicie lita formacja o długości dochodzącej do 700 - 800 m. Na ścianie tej jest conajmniej kilkanaście dróg o trudnościach od V+ do VI.2 albo więcej, a większość z nich całkowicie wyposażona jest w stałe punkty asekuracyjne. Warto więc posiadać dużo expresów i trochę kości (na nas wspinających się z młotkiem i hakami patrzono z dużym, nie kłamanym zaciekawieniem). Mniej doświadczonym polecałbym jednak wzięcie podwójnej liny (2 x 45 albo 50 m), gdyż w razie kłopotów wycof z wysokości 800 m po 20 m, może okazać się zbyt uciążliwy. Szczegółowy opis i wycenę dróg można znaleźć w przewodniku po otoczeniu doliny Bondasca. (przewodnik ten posiada m.in. Wojtek Święcicki). Szczegółową (1:25 000) mapę można nabyć w sklepie w Bondo (w 1992 r koszt 10,5 franka).

Północna ściana Piz Badile

Północna ściana Piz Badile.

Wspinaczka na Nord Kancie

Wspinaczka na Nord Kancie.

Dla początkujących, albo dla aklimatyzacji godna polecenia jest także droga na północnym filarze Piz Badile (Nord Kante IV - IV+). Ma ona długość przekraczającą 1000 m i biegnie w pięknej litej skale (patrz fot.). Jest to naprawdę wspaniałe, rekreacyjne wspinanie (nam wyszło ok. 35 - 40 wyciągów).

Autor na Nord Kancie

Autor na Nord Kancie.

Sławek Kołodziej na Nord Kancie

Sławek Kołodziej na Nord Kancie.

Powrót ze szczytu Piz Badile możliwy jest co najmniej na dwa sposoby: zjazd (częściowo zejście) wspomnianym wyżej Nord Kantem, albo wersja dalsza, ale łatwiejsza i ciekawsza krajoznawczo (przez stronę włoską): zejście (dwa, albo 3 wyciągi zjazdu) południową ścianą do schroniska Gianetti a następnie przez przełęcz P. Porcelizzo, obok bivacco Vaninetti i przez przełęcz P. della Turbinasca (patrz fot.)do schroniska Sass Fura. Szlak od schroniska Gianetti jest znakowany i piękny widokowo. Widok z przeł. Turbinasca na pd

Widok z przeł. Turbinasca na pd.


Zobacz także:

link - noclegi

link - dojazd i zakupy


Opis rejonu